Zaśpiewaj mi
wrzosy ile mają z nieba
błękitów
kołyszą się jak morskie fale
rozjaśnione słońcem lśnią
drgają w takt wietrzyka
w zagajniku nad stawem
jak w lustrze odbicie niebieskości
przenika gdzieniegdzie biel brzóz
las stoi dostojny
moja siostro brzózko
pięknie ci we wrzosach
u stóp mech moje posłanie
i lśniące łzy
tu śpiewał mi ballady
w żadnym trelu ptaków nie usłyszę
żyć bez niej ciężej
szukam w leśnym echu
zaśpiewaj mi znów
słuchać pragnę
srebrzystych dźwięcznych nut
zanucę wraz z tobą
zegar wstrzyma bicie
ten los boleści niestały
tęczę rozwiną anieli
pójdziemy wrzosami z nieba
zasłuchani uciszeni
łącząc dusze i serca
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-10-17 10:09:07
Ten wiersz przeczytano 974 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
"tęczę rozwiną anieli
pójdziemy wrzosami z nieba
zasłuchani uciszeni
łącząc dusze i serca"
------------------------------
tu jakoś dziwnie - pójdziemy wrzosami z nieba-
czyżby stamtąd (czyli z nieba ktoś wyrzucał?)
Twoje serce maluje tęczy kolorami a ja zachwycam się
Twoimi wierszami.
Urode wrzosow mozna przechowac przez bardzo dlugi
czas:)Piekny wiersz Danusiu.Pozdrawiam serdecznie+++
Lubie wrzosy mają swój urok
Każde spojrzenie jest piękne
jak je widzisz
Każda chwila jest jednorazowa
jak ją przeżywasz.....
Poddaję się, wrzosy tak pięknie kołyszą do snu :)
słucham z przyjemnością twojej jesiennej melodii
rozkoszując się pięknem lasu
Las, wrzosy, biała kora brzóz i cisza tworzą nastrój,
słychać bicie zakochanych serc.
Dziekuję za piękny wiersz i serdecznie pozdrawiam.
Wróciłem po ,, przymusowej ,, przerwie / awaria
komputera /.
Tyle w Twoich wrzosach poezji...!
Tyle uczuć...
Piękne słowa.
Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj bardzo ładny wiersz szczególnie wrzosy ,
pozdrawiam serdecznie
Nic nie może być piękniejszego od połączenia dusz i
serc. W piękna odziałaś to oprawę. Pozdrawiam:)
Wrzosy wsluchane w bicie serca Ziemi,w marzeniach
ku niebu sie unosza, blekity jemu skradaja
i w dusze ludzi przenosza.
Piekny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
"U stóp mech moje posłanie i lśniace łzy... " piękna
metarfoza... a wiersz tkliwością tkany...
Bardzo, bardzo barwnie :)
Spacer po lesie
z wrzosami w dłoni,
wiatr nadzieje niesie
gdy brzoza przy skroni.
Pozdrawiam cieplutko :)
bardzo piękne i barwne wspomnienie, u stóp brzozy w
otoczeniu mchów i wrzosów... rozmarzyłam się