Zastygłem

A tyle się słyszy, aby się nie przywiązywać do niczego
i do nikogo. Wszystko jest na jakąś tylko chwilę.
PANTA RHEI. Tylko jak to zrobić?

Pozdrawiam miło i życzę wszelkiego dobrostanu ;-)

Wzruszająca melancholia wypełniona samotnością...
Pozdrawiam ciepło Andrzeju :)

każdy z nas jest pyłkiem w kosmosie ale tu na ziemi
mamy dużo do zrobienia, żeby wszystkim żyło się jak
najlepiej w zgodzie z naturą i ze sobą.
Miłego dnia:)

niczym ziarnko piasku na pustyni, b. filozoficznie
Andrzejku :)

Pyłek na wietrze-
wierszem go zetrzesz.

Pozdrawiam Andrzeju, melancholię zamieniłbym na
filozofię.

Marzeń ciąg

Zastygłeś z wrażenia ale marzenia i pragnienia nie
pozwolą tak długo trwać w bezruchu ;)

Pozdrawiam serdecznie Andrzeju :)

skarga ... zastygasz i zauważasz nieobecność -
widzisz co w niej jest, każdą myślą jesteś peelu przy
niej -

Podoba się.
Pozdrawiam:)

Ładny wiersz. Pozdrawiam.

Witam,

bardzo "kawalerski" ten tekst - prawie pean na Jej
cześć.

Dzięki za pamięć.
Pozdrawiam z uśmiechem i /+/.

Jesteśmy pyłkiem wobec ogromu wszechświata.
Czasem trzeba zastygnąć w myślach, ale niedługo potem
trzeba się roztopić.
Dobry, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam Andrzeju. :)

Wiersz skłania do zadumy.
Pozdrawiam

Moc emocji w tych strofach, pomimo rzekomego bezruchu.
Podoba mi się takie ujęcie uczuć.
pozdrawiam

Ziarnko pustynnego piasku w pewnym stopniu jest samą
pustynią, podobnie w wierszu pył jest częścią
całości...
Z podobaniem
:)
Pozdrawiam Autora
Dziękuję