Zatrzymajmy miła czas
Spójrz kochana jak dziś mroźno za oknami,
w naszym domu ciepło, tak przytulnie, miło.
Od dnia ślubu nic się u nas nie zmieniło.
Dzieci już na swoim, a my teraz sami.
Zatrzymajmy dla nas to, co najpiękniejsze,
szczerą miłość, zgodę, ciepłe czułe słowa.
Gdy zbłądzimy, wróćmy aby iść od nowa.
Złączmy ręce jak dwa supły najmocniejsze.
Pozwól, niech przytulę twoją główkę, miła.
Lampka Cabernetu wstrzymać czas
potrafi,
bo w miłości, w winie jest potężna siła,
gdy gorący jego posmak do ust trafi.
Nie jest wielką sztuką kochać młode ciało,
lecz miłować nadal to, co pozostało.
Komentarze (31)
Czasami trzeba się na nowo nauczyć kochać ale potem to
już jakoś poleci. A ciało to nie jest synonim miłości.
Pozdrawiam z plusem:)))
Pieknie.
Pozdrawiam:)
Puenta daje dużo do myślenia. Podoba mi się Twój
wiersz.
Pozdrawiam
Serdecznie dziękuje za miłe komentarze.Piękna,
prawdziwa miłość nigdy, nikogo nie zraniła. Każdy na
nią patrzy z podziwem, zachwytem i chciałby sam taką
przeżyć.
Jak nie wiele ludziom trzeba, żeby dotknąć rąbka
nieba.
Wszystkim Wam kochani życzę takiej szczęśliwej,
prawdziwej miłości małżeńskiej.
Cudnie. Z zachwytem czytam o prawdziwej miłości.
miłego dzionka :)
Pięknie Broniu o miłości,
u mnie taka właśnie gości.
Serdecznie pozdrawiam życząc zdrowia
i miłego, udanego tygodnia :)
Och, jak ujmująco opisana dojrzała (jak to wino) -
miłość...! :-)
Pozdrawiam serdecznie:-)
Z ogromny przyjemnością przeczytałem ten bardzo
ciepły, piękny sonet. :)
Pozdrawiam Broniu serdecznie. :)
Tak, piękny i wzruszający - miłość z każdym dniem,
słowem dojrzewa jak wino. Nabiera mocy. Pozdrawiam
serdecznie :)
Piękny i wzruszający sonet.
Dojrzała miłość jest cenną wartością.
Ze wzruszeniem zawsze patrzę na ludzi w starszym
wieku,trzymających się za ręce lub czule objętych i
wpatrzonych w siebie.
Serdecznie pozdrawiam
Bardzo piękny:)sonet
Ładnie
Pozdrawiam serdecznie ;)
Piękny sonet, z zacnym przesłaniem,
tak, to sztuka kochać do końca,
niezależnie od zmian, jakie w nas czas wyrzeźbił.
Pozdrawiam serdecznie, z dużym podobaniem dla wiersza,
Broneczko :)
To prawda, sztuka jest kochać mimo wszystko, mimo
upływającego czasu, wszystko co pozostało i się
zmieniło... Wspaniały wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Serdecznie dziękuję za przemiłe komentarze. Ja było by
pięknie, gdyby tak było. Często jest tak,że o takich
chwilach można tylko pomarzyć, bo one nie istniały
nigdy. Życzę czytającym wspaniałego, błogosławionego
weekendu i dalszych dni.