Zatrzymałem się na chwilę

Zatrzymałem się na chwilę, w pędzącym życia pociągu, zostałbym tak długo, gdyby nie wiatr...

Wiem co to smutek, ale nie ten gdy pada
lecz gdy serce o samobójstwo błaga...
by bliżej Ciebie być...

Wiem co to strach, ale nie ten gdy grzmi
lecz gdy Ty nie odpowiadasz mi...
bo już bez Ciebie będę żyć...

I tylko nie wiem, co to ból
bo deszcz przykrył me łzy
szepcząc przez wiatr:
-"musisz dalej iść..."

...a w tym wietrze... byłaś Ty.

autor

p_s

Dodano: 2007-05-30 17:35:21

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie