Przykład Tomasza
Przez szkło i firankę
narzucam pole skupienia
linia bloku odcina niebo
coś tam drga
mżawka antycząstek
być może
Czy ja właśnie patrzę na telewizor
którego kanty to horyzont
jawi się rzeczywistość
wrażeniem dotyku
Nie ufać
wkładać palce w rany
autor
valanthil
Dodano: 2021-09-06 16:19:42
Ten wiersz przeczytano 1261 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Ograniczone zaufanie chroni nas od ślepego i
bezmyślnego odbioru przekazu medialnego i powielania
nieprawdy odbiegającej od rzeczywistości.
Temat rzeka :(
Pozdrawiam :)
Telewizja jest jak telemarket sprzeda wszystko
naiwniakom...
pozdrawiam :)
Witaj
Dotąd nie byłem u Ciebie, a szkoda.
Piszesz bowiem nowoczesną poezję, której ja pisać, jak
dotąd, nie potrafię. Mogę więc czerpać wzory pisania
wierszy bez rymów.
Ślę serdeczności.
Nie ufać temu, czego nie możemy dotknąć, świat jest,
piękny, ale
ludzie są zakłamani i brzydcy w swoim postępowaniu,
(oczywiście nie wszyscy).
Pozdrawiam.:)
Dobry, pozdrawiam :)
Kiedy patrzysz w TV
zaufanie "krzywisz". :)
Nie ufam zaufaniu ale ufam poezji. Pozdrawiam
Bdb wiersz, z pewnością mediom nie można do końca
ufać, a co do wkładania palców w rany, to jestem
przeciwna, bo msz tak postępują sadyści, bez sumień...
Dobrego wieczoru Poecie życzę.
telewizja*
nie ufać wszystkiemu co pokazuje telewizna.
- ciekawie, ciekawie.
Mieszkanie w blokach ogranicza horyzont ja patrząc
przez okno mam przyrodę kwiaty ptaki i trochę
lasu:)pozdrawiam
Intrygująco. Podoba mi się mimo iż nie do końca
rozumiem przekaz. Miłego wieczoru:)
W tv to chyba niewiele prawdy, lepiej rozejrzec się
wokół...
Pozdrawiam serdecznie :)
Lubię Gdańsk.
Bo w nadmorskich miejscowościach prawie zawsze wieje
wiatr.
To tak jak z miłością czy życiem.
Zawsze pod prąd i zawsze pod wiatr.
To nic, że boli lodem i deszcze czasem zacina.
Per aspera ad astra- przez trudy do gwiazd.
To tak też jest z zaufaniem.
Warto- pomimo wszystko.