Zawiesiłam się na wieszaku

Na dwa dni zawiesiłam się na wieszaku
W przedpokoju mojego życia
Jak niepotrzebne palto
Lekko przyduszona codziennością.

Z wieszaka widzę wszystkie zakamarki
Z szarymi kotami wędrującymi chyłkiem
W czerwieni zachodzącego słońca
I w promykach takich samych poranków.

Zawieszka konieczności lekko mnie uwiera
Pragnienia w kieszeniach nie dają spać
Przeciągają zmysłowo podszewkę, a ja …
Tak wiszę i czekam na koniec zawieszenia.

autor

Magdalena Jot

Napisany: 2007-07-22 Dodano: 2007-07-23 00:59:42

Ten wiersz przeczytano 1122 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie