w zawieszeniu

Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam ciepło . Życze
miłej niedzieli .

dobra miniaturka ...tak czasem myślimy a prawda jest
inna ...czujemy rozczarowanie ....
pozdrawiam :-)

Witaj w klubie Też tak myślałam. Cóż, błądzić jest
rzeczą ludzką. Pozdrawiam :))

Nie trzeba się winić za utracenie dynamizmu.Tak uważam
- obojętnie, czy jest to wypowiedź bohaterki
literackiej, czy nawet i samej autorki.
Po prostu brak nam o tej porze roku słońca.
Nie jest to stan trwały.Mam taką nadzieję. Po
wyciszeniu się od obłędnej gonitwy dnia codziennego -
po chwili zadumy i bycia sam ze sobą - dynamizm wróci
i melancholia zniknie. Tak sądzę.

Pozdrawiam serdecznie

Jurek

piękna melancholia...tak, warto przeczytać:) miłego
dzionka

Warto przeczytać,pozdrawiam

pozostałam kruchym
szkicem
między ziemią a niebem

refleksja i rzeczywisty obraz nie tylko osobowości -
ciekawie napisany - pozdrawiam

Każdy myśli że jest niezniszczalny, a jednak...
Miłego dnia Grażynko:) Pozdrawiam cieplutko:)

niestety, prędzej czy później dochodzimy do takich
wniosków, to się nazywa doroślenie...

Smutna prawda o nas samych...Podoba mi sie okreslenie
'krychy szkic miedzy ziemia a niebem'. Tacy wlasnie
jestesmy . Pozdrawiam :)

nie jesteśmy ze stali
i niezniszczalni
pozdrawiam:)

Każdy myśli o sobie inaczej( troszkę) niż w
rzeczywistości bywa .
Pozdrawiam !

Ambicje gonią wciąż, za czymś więcej,
a bycie sobą, to już jest szczęście!
Pozdrawiam!

...kto tak nie myślał...pozdrawiam.

Dobrej nocy:-)