Zawiść
Mnie tylko się zdawało,
że nie wiem co to zawiść,
do czasu, gdy o mało,
nie przyszło się zadławić,
na widok tych na podium
i ich złotych medali.
Marzyłam tylko o tym,
by szybko pospadali.
autor
krzemanka
Dodano: 2013-06-14 11:22:46
Ten wiersz przeczytano 2512 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Brzydkie uczucie - powinno byc nam obce,ale nie jest !
Dobre,celne i życiowe
Pozdrawiam
Się nie opłaca...Pospadają, otrzepią się i co ich nie
zabije to wzmocni. Już niech lepiej chwile na tym
podium postoją. Podoba mi się Twój tekst.
++++++
Pozdrawiam serdecznie.
Zawiść, zazdrość - ludzie uczucia! Szacuneczek
Krzemianko ;D
ironicznie..zawiśc umiarkowana mieści się w ramach
przyzwoitości. Miłego popoludnia
fajne, troszkę zawiści nie zaszkodzi, pozdrawiam
Dobry, życiowy wiersz.
Pozdrawiam.
Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Dobrej nocy
wszystkim.
Szczerze i ładnie ich podsumowałaś.
:)
Przynamniej szczerze! :))
Pozdrawiam :)
Żeby pospadali! no tak nie jeden z nas miał takie
myśli!
Pozdrawiam serdecznie:)
Czy to zawsze jest zawiść? Czasem Krzemanko zdrowe
spojrzenie na rzeczywistość:)
zawiść to zła cecha często nas oślepia
pisać o wadach to znacznie więcej jak sztuka - chylę
czoła
Nikt nie jest doskonały,
ale to nie usprawiedliwienie,
że nieraz tak miałam...
Uderzyłaś w stół, Krzemanko.
Pozdrawiam
:)