zawód miłosny
Zawiodłeś mnie jedyny,
choć tobie wszystko jedno,
zmieniłeś miłość w kpinę,
nie jestem ci potrzebna.
Nie słuchasz to, co mówię,
nie bierzesz próśb do siebie,
a ja się ciągle głowię,
dlaczego? - sama nie wiem.
Bo chciałam jak najlepiej
i szczęściem obdarzyłam,
głupiejesz razem z wiekiem,
do innych się przymilasz.
To smutne, że miłości
tak szybko kres nadchodzi
i mogę szczerze przyznać
- nie jesteś mnie już godzien!
autor
promyczek-80
Dodano: 2009-09-08 09:37:47
Ten wiersz przeczytano 4895 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Jak widac czas nie wszystkim sprzyja...pozdrawiam
promyczku..
ciekawy wiersz ze wspaniałą puentą...pozdrawiam
Wiersz chodź smutny naprawdę dobrze napisany.Podoba mi
się treść(zreszta wszystko).Piszesz bardzo
mądrze.Piszesz że z wiekiem jest głupszy...Nie każdy
potrafi przetrwać próby czasu...Poprostu im dłużej
byliście ze sobą tym było gorzej(kłótnie,wady)tzn. nie
była wam pisana miłość....+
Są też takie zawody, które działają na nas jak kubeł
zimnej wody.
może to nie była miłość, bo tej kres tak szybko nie
nadchodzi...