Zażalenie II (odpowiedź)
http://www.kobieta.pl/wiersze/pokazwiersz.php?wierszid =1540286939 - Zażalenie I (list) Jeszcze będzie przepięknie...
Pierwszy raz Jan otwarł drzwi do nowego
domu
Chwilkę w nich przystanął, łzę roniąc po
kryjomu
Nie mógł wciąż uwierzyć, że jego są to
włości
Że czas tak odmienił przeklęte dni
starości
W których, nie tak dawno miał dom swój ze
szczurami
Nagi, bez jedzenia, sam dniami i nocami
Z chłodem i pogardą zmagał się
nieprzerwanie
Toczył Pan Jan walkę z człowiekiem o
przetrwanie
Gdy u sił swych kresu ze światem chciał się
żegnać
Dobry Bóg mu nie dał ze śmiercią walki
przegrać
Ktoś go zauważył, wnet pomoc przyjechała
Od samego Boga, Janowi prezent dała
Tam ktoś go skojarzył, z tym Janem z
"zażalenia"
Kiedy ów na pamięć przywodził swe
wspomnienia
Szkoda, że dopiero gdy śmierci był tak
bliski
W głowach wielkich możnych zjawiły się
przebłyski
...jeszcze będzie normalnie
Ress
Komentarze (4)
Wiersz warty zatrzymania się na chwilę... Bardzo ładny
Takiej starości chociaż byłaby nie w tym czasie nie
zazdroszczę żadnemu staremu człowiekowi,poczuć się w
pewnym momencie nikomu nie potrzebnym to jest
ciężko,dobrze że odrobina szczęścia przechodziła obok
i zainteresował się Janem,a pewnie i on modlił się do
Boga..powodzenia
podsumowując dramatyczną historię z wiersza :wszystko
dobrze co się dobrze kończy..
Trafny i mądry wiersz tylko czy tak będzie,chciałabym
by nie było to tylko na pokaz i jednorazowo,trzeba
mieć nadzieję że będzie to normalnością:)