Zbiry z ulicy Cichej

świetne, majstersztyk,zaniemówiłem

Podoba mi się.

Zbiry zamieniły się we wrażliwe istoty. To graniczy na
cud.
Ja powiem:
Na pohybel zbirom!
Niech żyją praworządni i uczciwi obywatele!
Pozdrawiam Czarku. :)

Ślicznie wszytkim Państwu dziękuję i pozdrawiam!

Niczym rycerze w zbroi. Twój wiersz natychmiast
przypomniał mi piosenkę o żołnierzach wyklętych.
"Knajpa morderców" Tata Kazika. Posłuchaj- warto.

Bardzo ciekawie i życiowo napisane.
Na nie jednej ulicy i w nie jednym zaułku pojawiają
się zbiry.
Dla niektórych tak wielu z nas też jest zbirami.

ładnie o czasach które minęły...

- o zbirach, a jakoś tak sympatycznie... klimatycznie,
fajnie.

Tak, kiedyś była honorna ferajna, a dziś jest pieska
zgraja, taka jest różnica.

zbiry, a budzą sympatię

Po przeczytaniu zapałałam sympatią do tych
romantycznych zbirów. Miłej niedzieli:)

Gwara jak mniemam warszawska pozdrawiam

Świetnie oddany klimat. Z nutką melancholii.
O zbirach co na pola idą elizejskie
Może kiedyś napisać by Ci Bóg pozwolił
O tych, którzy wciąż trwają - zbirach z ulicy
Wiejskiej.

Świeny wiersz. Zgoda także z Marianem - mieli swój
kodeks, bywali dobrymi sąsiadami. Trzeba jednak
przyznac,ze i na "Dziada" z Ząbek - też sąsiedzi się
nie uskarżali, bo przesiąknięty byl "tradycją".
Pozdrawiam serdecznie:)

Potrafisz zajmująco opowiadać.
Zawsze czytam z przyjemnością! Pozdrawiam Czarku :)