zbrodnia

marzenia chore na niemoc - ciekawie podane :))

Szarość życia ciekawie ujęta.Pozdrawiam:)

Jak scenariusz do "Dnia świra".
Ciekawie napisane.

dla mnie to porównanie powtarzalnych codziennych
czynności do więzienia - świetne, od tytułu po puentę;
właściwie to czytam o kimś naprawdę zamkniętym w
więzieniu, za kratami;)

Trudno zapomnieć krzywdy. One bolą i będą bolały. Ale
można nie dać się zwariować i próbować stworzyć
przeciwwagę, znaleźć w swoim życiu coś pozytywnego.
Wiem, że to możliwe, bo sama tak zrobiłam. Życzę
powodzenia, bober :)

Zbrodnią jest ciągłe utyskiwanie, ale pytam, na co? Na
to, że życie jest piękne i dane nam tylko raz. Peelu,
nikt za ciebie nic nie zrobi, nie zmieni szarej
rzeczywistości, jeśli siedzisz z założonymi rękami.
Człowiek bez żadnej pasji jest ubogi, więc warto
jakiejś wybranej przez siebie poświęcić trochę czasu,
dla poprawy zdrowia fizycznego i psychicznego.
Pozdrawiam.

CIEKAWY WIERSZ SKŁANIA DO PRZEMYSLEŃ. POZDRAWIAM:)

Po przeczytaniu powyższego wiersza nasunęły się
pytania. Mianowicie dlaczego na własne życzenie z
pełną świadomością dzień za dniem popełniamy te sama
"zbrodnie". Stajemy się życiowymi recydywistami. Z
premedytacja planujemy każdy kolejny krok, doskonale
zdając sobie sprawę ze szkodliwości naszego
postępowania. Zle się z tym czujemy. Codzienność
uwiera nas jak kajdanki, a pomimo to dalej tkwimy w
zbrodniczym półświatku monotonii i rutyny . Może warto
byłoby przemyśleć swoje postępowanie. Wprowadzając
zmiany poprzez probe realizacji marzeń i odkrywanie
nowych wartości. Świata nie zmienimy ale możemy
zmienić swoje nastawienie do niego. Twoim wierszem
skłaniasz do przemyśleń. Pozdrawiam bardzo serdecznie
Autora.

Ciekawa życiowa refleksja rozbudzająca wyobraźnię
czytelnika. Pozdrawiam:)

Monotonia życia sprzyja,
że wrażliwość się zabija!
Pozdrawiam!

Tak myślę, że skoro słowo zbrodnia
jest w tytule powtórzenie go w pierwszym wersie jest
zbędne.

Ciekawy wiersz. Czytam sobie jako relację z mordowania
kolejnych dni.
Niechętne powroty do domu. Miłego dnia.