zdumienie
drobne staccato
radośnie mknęło dalej i dalej
odebranych burzom pantofelków
strzegło zazdrośnie
hojne odpryski serca srebrem znaczyły
ślady małych stópek
zdumiony wiatr
złotym warkoczykiem muśnięty
łagodnie uśmiechnął się do ciebie
miękkim tonem wiolonczeli
splotłaś dziecięce chwile
z pierwszym drgnieniem serca
aż ciemne brzmienie wibrata zamarło
oślepione jasnością rozpaczy
stoisz dziś na skale
niepewna
łowisz życie
tak pełne znaczeń miało być
autor
MEG
Dodano: 2013-06-17 01:13:26
Ten wiersz przeczytano 3621 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (72)
Tak Kazapie, to brzmienie wiele lat wypełniało mój
dom.. Od małego warkoczyka po bardziej dojrzałe..
Dziękuję.
PanieMisiu, lojko, magdo* - dziękuję..
zatrzymujesz magią i obrazami a niesamowite brzmienie
wiolonczeli zatrzymuje za dłużej
Coś smutnego jest w tym pięknym wierszu.Nawet
niepokojącego.Pozdrawiam.
Smutny i piękna refleksja.
Zachwycający tekst, taki osobisty.
Pozdrawiam
Wychwyciłaś Redko.. Takie momenty są niezwykle
satysfakcjonujące dla autora..
Tereso, Emi, Zosiak, bomi, weno, jaro,
Grażyno-Elżbieto, MamoCóro -dziękuję Wam.
bomi- wysłuchałam, dziękuję.
Cecylio- masz wrażliwość podobną do mojej.. dziękuję
za Twoje słowa.
Pięknie i profesjonalnie. "Na skale" piękna dwojakość
znaczenia.
technika muzyczna ,falowanie z oddechem,przemyślane
zdumienie ;jak dzieci szybko rosną - oryginalnie
,bardzo osobiście - extra
Piękny wiersz i zamyśliłam się.Pozdrawiam:>)
Piekny wiersz, smutna(y).
Miłego dnia :)
piękny wiersz! tak mi się luźno skojarzyło, z tym
równie pięknym tekstem i wykonaniem:
http://www.youtube.com/watch?v=vNP-Yz50NDE
Piękny! Serdecznie pozdrawiam ciebie i córkę:)
zdumiony wiatr
złotym warkoczykiem muśnięty
łagodnie uśmiechnął się do ciebie- ten fragment
zatrzymał mnie i nie tylko ten .Podoba mi się bardzo.
Pozdrawiam
Niepokoisz, Smutna, ale taki chyba był zamysł.
Pozdrawiam
Wzbudza do refleksji, czuję niepokój, zadumałam się.
Serdecznie pozdrawiam