Żegluj do księżyca

"Przyjaźń jak nieśmiertelnik: to blady kwiatek, ale nie więdnący nigdy"

Listy milczenia
wysłane do ciebie
kolejnością przystanków istnienia
na bezgłośnym niebie

zagubione w zawirowaniach zmienności

nie mówmy o kielichach trucizny
zobojętnionych wrzaskiem dnia
a wszyscy biegną donikąd
nie poruszając sercami

bijącymi w kwiatach samotnych nocy

nie mów mi
o lśniących pierścionkach deklaracji
podczas gdy ciepły ich blask
gaśnie

to nasze oczy gasną wpatrzone w inne drogi

nie mów, że zgrubiały palce
gdy wyliczałaś modlitwę paciorkami lat
różaniec minionych dni wyśliznął się z osamotnionej dłoni
a obrączka wiankiem wczorajszych uśmiechów

przemilczmy szepty sumienia bacząc na nić przyzwyczajenia


ma miłość do ciebie lśni księżycem zza snów nieba
ty widzisz tylko chmury złowrogo bijące deszczem

autor

my-void

Napisany: 2007-12-10 Dodano: 2007-12-11 18:33:29

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie