zemsta

porwałem samolot
pełen nieszczęść w niebie
uniesionych nad płatkami żyć
ułożonych w drobny mak

przy oknie siedział prawnik
który porwał wcześniej awionetkę
z moim małżeństwem
i pozwolił jej zniknąć w ogniu

obok siedział urzędnik
który sprawił że upadła moja firma
a szczątki zebrało państwo
z uśmiechem na twarzy

chcę upadku innych
nienawidzę siebie za to
serce nie nadąża za stratą

autor

Fremon

Dodano: 2010-11-16 19:32:14

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie