Ześlij cud...
Ześlij cud
Na proste życie
Otwórz oczy
Skamieniałe
Grzesznie patrzące
Na to, co ludzkie
Żałośnie doszukując
Błędu w doskonałości.
Przypisują Ci Panie
Wszelkie tornada
Powodzie
Huragany…
Ześlij cud
Ukaż że jesteś obecny
Także w problemach
Nakarm serca łaknące
Swym ciałem
Swym słowem
Swoją obecnością
Nóż
Kula
Sznur
Nic nie pomoże
Jesteśmy nieśmiertelni!
My,
Potomkowie Adama i Ewy
Narodzeni, by żyć
Umieramy, by żyć
Wiecznie...
autor
rzodkiewka
Dodano: 2009-01-21 19:23:48
Ten wiersz przeczytano 724 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Mądry wiersz.Niekrórzy muszą dotknąć, by uwierzyć,
czesto za późno...
Ten wiersz jest przepełniony religijnością...
Umieramy, by żyć... Mało kto dziś tak myśli... A
wszelkie nieszczęścia nie są po to by nas ukarać, lecz
po to byśmy się opamiętali, że źle żyjemy... Śliczny
wiersz...
Życie jest już cudem :)
To jak błagalna modlitwa...wręcz litania... Bardzo
głęboki, dobry przekaz, brawo.