Zgaś światło
Gdy zgaśnie światło
nie ujrzysz ludzi
którzy cię otaczają
Poczujesz dotyk
dłoni które
wskażą ci drogę
Uczuć nie da się
przydzielić do jednej
grupy życia
Nie zerwiesz łańcucha
który na rękach
swych dźwigasz
Bezpieczna
a zarazem bezsilna
patrzysz oczyma
i wierzysz w kłamstwa
którymi cię karmią
Chcesz poznać życie
zamknij oczy
zgaś światło
ujrzysz prawdę
która cię wyzwoli
Jesteś mądra
inteligentna
lecz nie znasz życia
To właśnie ono
jest nauczycielem
każdego człowieka
Miłość ból
tęsknota
to próba którą
każdy doświadczy
A gdy życie
zadanie swoje wykona
zgaś światło
bo pora umierać
autor
Fabiano
Dodano: 2010-10-17 20:21:15
Ten wiersz przeczytano 843 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Podoba mi się głęboka mysl. Wczytując się w każdy wers
oddaję swój głosik
Byłby piękny w swym smutku i nieuchronności, gdyby był
krótszy, no powiedzmy o połowę. Nie dajesz miejsca na
myślenie, wyobraźnię. Wszystko chcesz wyjaśnić do
końca - a to błąd początkujących. Lecz próbować trzeba
dalej. Masz duży potencjał wyobraźni.