Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

...zgasła nadzieja...

w sidłach
sprzecznych uczuć
więziona
bezsilnie wtapiam się
w martwe ściany

kamuflażem uśmiechu
przed światem
się chowam
leczę w samotności
zadane rany

łzy w żałobie wypalone
suche jak pustynia
chora dusza
krzykiem
tęsknotę przeklina

horyzont
słońca zachodem
krwią ziemię zalewa
po co żyć - śnić
zgasła we mnie
nadzieja

autor

Maja77

Dodano: 2007-11-22 21:24:40
Ten wiersz przeczytano 863 razy
Oddanych głosów: 18
Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (12)

B_Ewa B_Ewa

nadzieja czasami gaśnie ... ale powraca ... życzę by
szybko ... słowa smutne ... jak i dusza...

mystery mystery

zaskakujesz oszczędnością słów, niosących duży ładunek
emocji...

Wanda Molik Wanda Molik

W bardo poetycki sposób przedstawiłąś swoje emocje
zwątpienia, niebanalny wiersz i wartościoey.

venustus venustus

Nie ma tak źle, aby rezygnacja była tak obecna.Trzeba
przeczekać złe chwile, potem juz tylko może być
lepiej.Zmysłowy wioersz

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

bardzo przemawiające metafory, nastrój beznadziei, ale
jakże często prawdziwej ... wiersz inny niż większość,
bo nie napawasz optymizmem na siłę, konsekwentnie
kończysz mrokiem duszy...super :)

gladius gladius

Pesymistyczny nastrój przebija sie klinem w
wierszu.Życie trzeba umieć docenić i cieszyć sie każda
chwilą.Takie nastawienie prowadzi do depresji.Wiersz
refleksyjny, pobudza do myslenia.

Gaudium cum pace Gaudium cum pace

...czerń twego pióra słowa układa na żałobnym
kirze...nadziei...bieli...dlaczego uczucia mijają się
w snach, tęsknocie, martwa dusza, gdy nie ma miłości
od serca drugiego...

...JusTina... ...JusTina...

Nadzieja nigdy nie umiera...tylko na chwilę nas
zostawia,dając czas na przemyślenia...

czardasz czardasz

piękne maetafory ,wiersz pelen smutku .Szkoda ,ze
nadzieja gasnie jak tu bez niej zyć Maju

ntq ntq

Gaśnie nadzieja, pozostają bolesne i smutne
wspomnienia, nie warto umiera i tracic ducha, pomyśl,
czy to byuduje człowieka?

Morten Morten

Ile razy ludzie już znikali... od świata i wszystkiego
co ich bolało.. I każdy tak ma.

Glavessy Glavessy

wtapiam się w martwe ściany - piękna metafora. jakże
często ma się ochotę zniknąć, przestać czuć, odepchnąć
ból...
śliczny nastrój.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »