Zgasnąć jak płomień

Wsłuchuję się w twój cień
On bije żarem jak żaden inny
Dotykam dna serca twego
próbuję odnaleźć się w twym zapomnieniu
Nie wierzę że odejść jest łatwiej niż być
ani że znikłeś gdy baterie się wyczerpały

Tyk tyk tyk
odbija się zegar z głuchym łoskotem
Czekam aż zapali się płomień który zgasł
Jesteś?
Cisza
Jesteś? Proszę bądź...

zamykam powieki osnute łzami
zamykam serce złaknione miłości
ogarnia mnie strach

Czy to ja zdmuchnęłam tę świeczkę?
nie mów nic
wiem że to boli

Jesteś?
tyk tyk tyk
Jesteś? Proszę bądź...
Choć jeszcze przez chwile jedną
Choć jeszcze jeden dzień
całus spojrzenie gest
Jesteś?

Otwieram powoli powieki
struga światła dociera i mruga
coraz jaśniej wyraźniej ją widzę

Wróciłeś!
A może śniło mi się to że cie nie było?

Kocham Cię a Kochanie moje :*:*:*

autor

margot

Napisany: 2008-12-17 Dodano: 2008-12-17 21:28:20

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie