Zgniły pamiętnik.

Zgnił mój pamiętnik w którym pisałam o miłości.
Pleśń obrosła wszystkie zapiski.
To,że kochałam.
Tęskniłam.
Czekałam.
Marzyłam,że mi się przyśnisz.
Oplułam wszystkie karty historii.
Mojego życia i nadziei na życie.
Podarłam chwile, po co mi one?
W godzinę zniszczyłam je wszystkie.
Zapaliłam świeczkę by ciepło mi było.
Bym poczuła esencje wanilii.
Sięgnęłam po zeszyt i dzięki tej chwili.
Spaliłam garść suchych motyli.
Zgasiłam świeczkę.
Oczy otworzyłam.
Zapomnieć chcę o zbrodniach kilku.
Na kartkach białych, niewinnych i czystych.
Ochrzczę na nowo chwil brystol.

autor

eternia

Dodano: 2009-04-29 00:03:44

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie