Zgubiłam...

kochanie moje... gdzie jesteś
czasem mi znikasz
tak nie wiedzieć czemu
nagle
się orientuje

ślad mi pozostał
jak smak słodkiego w ustach...

kochanie moje, nie odchodź
bez uprzedzenia
przecież wiesz....
jest tyle spraw do załatwienia
gór do zdobycia
rzek do przebycia..
przecież wiesz

a ty jak kwiat
co to nie podlewany usycha po cichu
bez słowa skargi
bolesny kikut w kolorowej doniczce
kluje w oczy

kochanie moje najpiękniejsze
wróć
proszę...
by móc wiosłować muszę
wiedzieć że warto

że nie lubisz bujania?
Że chłodny wiatr?
Że straciłam z oczu …

nie pilnowałeś się skarbie
a przecież prosiłam
wiem
Boże jak boli brak.

autor

MisPikus

Napisany: 2015-03-06 Dodano: 2015-03-06 12:19:45

Ten wiersz przeczytano 1039 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie