Zgubili swoje życia pouciekali...

W moim mieście już nie widuję swoich rówieśników

Złapała mnie chandra

Dziś skrzyknąłem z mojej ulicy chłopaków
cisza jak makiem zasiał
żadnego odzewu, żadnego znaku

Gdzieście się podziali moi rówieśnicy
tylu nas było na młodzieńczej ulicy
zeszliście w podziemia,
jak ja jeszcze schodzę do piwnicy

Krzepcy,weseli, radośni silni w barach
co drugi to bizon, żubr. taran
pragnę chociaż jednego, niech będzie cap baran

Zwyczajna kolej rzeczy,niezmienne słońce i gwiazdy
moim rówieśnicy,po za ziemią się pochowali
nie spotkam chłopaków, a byli wczoraj żywi i cali

Autor: slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2022-05-04 Dodano: 2022-05-04 06:28:04

Ten wiersz przeczytano 820 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie