zielono... (malinowo jest mi )...

powiedzmy ze proza - czyli (nareszcie) - smak (życia)

Pełen tytuł:
- Zielono mi... [(malinowo) - {nam jest}] - jak w Niedzielę




Puszczam bez końcowego szlifu, bo moze ktoś czeka. - nie twierdzę, że czeka. Ale – jezeli czeka... (czekają?) - tzn. że chce (a moze - chcą) przeczytać. - Więc – niech nie nie muszą - czekać. Zresztą – wiadomo; nie musi – ale może...( - kto wie) – więc – niech nie czeka. - Może zechce (a moze i zechcą) - i będą mogły... (- przeczytać)

(ten żart):



Stało się. - kolejny raz: zakochałem się! - uff! - trafiło na nią. Zdarza się – nawet w najporządniejsze rodzinie. - tak i zdarza się mi - i tak też - zdarzyło się tego razu.

Zresztą – we wszystkim tym – nic ona nie jest winna. - może tylko tyle, że ładna - taka ładna - jak one są wszystkie (te młode dziewczyny) no – i... - może jeszcze to... - że miala takie – może bardziej trochę i szerzej usmiechnięte oczy – przynajmniej tego dnia. - Może dlatego, że byla sobota – lub dlatego, ze miała miłą w pracy koleżankę, a może dlatego – ze Niedziela już jutro. - nie wiem.

Pominiemy w tym wszystkim, jaka jest - ona, i - prawie wszystkie - (moje) - w duszy 'ochy i achy' - bo to nie całkiem o tym... - a zwłaszcza wszystkie - moje faux pas, i wszystkie moje nadśmiałosci – możże gorsze – niż samo zakochanie (faceta 65+) (i z bardzo niską emetyturą) w niej – lat - powiedzmy – 23 – właśnie takiej młodej i ładnej jak ona - i jak ona - inteligentnej – czyli własnie takiej – w jakiej on – zwlaszcza on – zdecydowanie nie powinien się zakochiwać.
Fakt: zwykle jest takie zakochanie bez sensu, bardzo często – szkodliwe – i takie – jak to mowią – którego bardzo "nie wypada" – zwłaszcza takiemu – jak on - i w takiej - jak ona własnie.

– i fakt, żże coś w tym jest.

Pominiemy także, o czym chwilę rozmawiali – bo nie bylo w tym nic zdrożnego - i może nawet nic w tym co mówili - nic w tym wszystkim - nic (- może absolutnie nic!) nie bylo głupie. Pominiemy nawet - i to... - że ona
okazala się znacznie mądrzejsza niż on - no i... - zdecydownie za młoda... (- jak i wszystkie) - do pantofelków (a moze klapeczek), ktore – powiedziała, że jednak nie dla młodych (dziewcząt) - ani dla żadnej z nich.

- "jezeli... - to raczej - dla zdecydowanie dojrzalszej - dla znacznie dojrzalszej kobiety".

Póki co – wszysto jest na swoim miejcu: on przecież niczego nie oczekuje, nie wymaga; po prostu, jest szczęsliwy – jej młodoscią, swoim zakochaniem... - i jest mu dobrze. Nie oczekuje od niej – niczego. Tak się wydaje – ale... ( w istocie) - zakłada, ze zawsze bedzie tak dobrze jak jest, a może lepiej.
- tylko on – jesczcze o tym nie wie.

Drugiego dnia:

jest – tak jak bylo zawsze. Dzień rozpoczyna od kawy – powraca do filozofi... (– o stawaniu się świata) - i – pogłębia swoje określanie własności i rozpoznawanych przymiotow – Boga Ojca (– praprzyczyny i początku) – jak to mówi chrzescijański przekaz - i – takze po częsci – przekaz dzisiejszych już nauk.

jest wlasnie 11: 00
– i – widzi – ona – podnosi żaluzje – w pukcie, gdzie własnie rozpoczyna się dzień i sprzedaż – i spożywanie posiłków. - ("Słony Migdał" – pelen lodowych smakow - i "Kreatorzy"... (- Smaku) – gdzie można dobrze zjesć)

On chce jej tylko powiedzięć, "nie boj się! – nie lękaj!"
(nie będę Cię prześladował... - miłoscią , zakochaniem – czymkolwiek)

Idzie...

(- już wie) - że to wcale nie musi być takie proste - jak wczoraj, i jej oczy – wcale nie muszą być uśmiechnięte. - Wiadomo: (– szymborska) – nic zdarzyc się dwa razy – nie może.
- Ale – coś jednak być musi – więc – będzie... - własnie to. - Własnie - tylko to, co jest mozliwe.

Widzi ją.

(już dzieli (ją?)(- jego) tylko jezdnia - i uliczny chodnik) - i ona...) - widzi
(własnie wtedy... - niestety! (- proszę - nie!...) - wychodzi)


Prosi o gałke lodów.

(- juz wie...)
ze ona... – musiała? - po prostu wyszła do toalety. Na pewno wyszła. - I gdyby wyszła – własnie w tym celu – i własnie tam – i tylko po to i tylko dlatego – to byłoby najlepsze. - ale – on – (jeszcze?) - tego nie wie.

- odbiera lody

– i coś tam – nie musi i nie chce - ale – jednak – bełkocze o jego żadnych prawach – bo przeciez nic z jego zakochania (– żadne jego prawo ani oczekiwanie) - nic z tego zakochania nie wynika, i – co oczywiste - on nie ma żadnych oczekiwań – bo z całą pewnoscią – ona niczego nie musi. - i to jest fakt. - i o tym on wie. - I wie, ze nie ma prawa jej przesladowac – czymkolwiek - i wlasnie o tym – bełkocze.

W parku

– zjada lody – i wraca. - widzi... - ona tam jest - widzi (ją) - i dlatego... (- właśnie) usilnie nie spogląda w lewo – aby jej – nie prześladować. Jest rondo – więc samochody z prawej – więc jest o'kej!: nie wpadł pod samochód – i nie spojrzał się w lewo... ( - aby jej nie przesladować)

Menu
– 'zupa z szyjej rakowych z warzywami na kokosowym mleku' . – Cały koszt – raptem – 9 pln. - po prostu trzeba spróbować – pierwszy raz zresztą. - bo jak nie teraz - to może juz nigdy, a na pewno – nie tę.

Probuje... (- szuka...)

- szuka smaku – i wie – już wie, że zdecydowanie – nie powinien poza samą zupką – szukac jakiegokolwiek punktu zaczepienia... (w tym miesjcu – gdzie słony migdal i – kreatorzy – i - on (- w tym czasie), kiedy on ma - 66 lat) - i – chyba...

– chyba jest!
- właśnie jest to

– ten smak.

Po prostu – Coca-Cola: Przypomina sobie – swoj pierwszy raz.

Miał nadzieję – miał usilną (i gorączkową) - i nie do odparcia (– nadzieję?) - koniczne oczekiwanie – koniecznosci: że to – własnie to – będzie tym razem - bo nareszcie być musi i może (– bo przecież to musi być z nią) - i że wlasnie - (on - i ona) bo łączy ich - wszystko - i chwila - ta jedyna chwila (- i zawsze) - i wieczność - i wlaśnie teraz - i tu: z nią – bo być inaczej nie może - wiec to nareszcie być musi - musi być! (- bo) - jak nie ona i on - to koniec - wiec to musi - to musi nastapić – dla niego i – takze dla niej – (i z nim.) - ten ich - tej jego (i z nią) - ten - niesamowity - koniec swiata.

Dzieje się:

i właśnie się staje... (- leśne wzgórze – (gdzie Przekop) – i rośliny zielne - leśne i pozaleśne) – i sami są jedynie – i musi - musi nareszcie - to być! - w tym raju - i zupełnie - ze wszstkimi końcami śiwiata - bo taki jest raj – i on – na pewno on – pełen dla niej (i od niej) - wszystkiego, co najgorętsze - i poczucia koniecznosci (że ona - a na pewno i on) (- bo jeden ich kłębek) - zaplątanego pożądania i konieczności – bo jak nie teraz – i nie z nią – to z kim? (- i kiedy - i gdzie) – bo pełni są pokuszenia – i on - pełen
(napięcia) - seksualnego (– i w napięciu) i w seksualnej wzajemnosci – od dawna - i od lat i nie po raz piewrszy. – ale (– po raz pierwszy) – wrescie
– bedzie w tym raju i w niej - i z nią! – i nareszcie – w jego zdecydowaniu... - ona jest (i to jest prawda) - i - ona - realnie juz jest - dla niego, ze własnie... - że tu i że teraz (- nareszcie) – i znią ( mimo wszystkich okoloicznosci w ktorych... - nie powinien – i ona niepowinna)
– i są – we wzajemnosci
– ale – jak się wydaje (- chyba w jedynie jego oczekiwaniu... - na wszystko) – na wszystko, czego on niewie – i co chyba jest - w jego tylko oczekiwaniach – ale na co?
- on myśli – i jednak nie wie...

(- na koniec swiata?) - i jaki?

Stało się.

: - jest wlasnie pięc minut – "po"

mówi (- ona mówi)

– i tak to wlasnie wiktorku wygląda. - tak to jest. - wiem ze oczekiwałes ode mnie... - czegoś ogromnie więcej, ale – jak widzisz – nie wstapiliśmy do nieba – nie dostąpiłeś raju - i nie bylo 'trzesienia ziem'.

fakt...

(- czuję się rozczarowany.) - Wedlug mnie
– miało być zupelnie inaczej
.
- palimy.

Palimy papierosy, może pijemy kompot – może coca-colę.
Idziemy dalej (– kontiń-jua...) (- ciągle jest...)

- leśny spacer.

Chcemy?

- chcemy powtórzyć?.. (ona – czy ja? - i czy koniecznie ktoś chce?) - chyba tak. - ale... - w każdym miejscu – przecież to las – środek lasu – za każdym razem i w każdym miejscu – pojawia się starszy pan – znajomy – grzybiarz zresztą... - a mi znany od dziecka. - pojawia się – wyrastając jakby – spokojnie – w grzybobraniu – spod ziemi.

Grzybow zreszta nie było – tak wiec – i my – wracamy – z pustym koszykiem.

Jesteśmy w domu; ewa – w cudownie krotkiej sukience. - Jak i przedtem. - Jemy obiad. - Widzę: ojciec jest wsciekly – i nie chce wybuchnąć agresją. - Ewa? - kokietuje (– nie tylko mnie...) - ale - takze (– z koniecznosci?) - mojego ojca.



Dzisiaj (- od dawna juz zresztą) – to wiem; to było jednie... - rozpasanie? - wzajemne – odczuwane – silnie odczuwane, ale nieuswadomione – cholernie silne – i nie ogarniane przez nas - pożądanie.

I – przyznaję – chcialłbym wreszcie – aby wydarzył mi się – jakiś sensowny koniec świata - jakikolwiek koniec świata, ktory bylby jednoczesnie – czegokolwiek początkiem. - początkiem czegokolwiek, co móglbym - a nie musiał - w jakiś konieczny sposób - niezniewalający i niezniewalająco... - zauważyć. - taki początek... - Czegokolwiek – najlepiej z jakąś (- z jakąkolwiek) z jakąs fajną - Ewą. - Może być – ach (- gdyby) – gdyby to mogło być...

(- np. z Alą.)

- A że czas mi - (więc i "jej") (jakiejś) bardziej na doglądanie wnuków – niż na "płodzenie"... (opiekę i wychowanie dzieci) - i że nie stac mnie (– na utrzymanie.) - opiekę, wychowanie - etc. – niechby to była - "przyjaciółka" – niekoniecznie... - "do"... (- do "za-łożenia") {bo przecież - z mlodszą - (wow! - yes!) - to ja chętnie -
ja tak!)} - pewnie tak chętnie, "że... - aż!" (- tak chętnie, ze aż strach! się rozebrac:))))} - ale tak w sam raz! – do bawienia wnukow - i w sam raz – do przyjazni i mojego w niej zakochania.

I miałem wałaśnie napisac jedynie o tym:
o zupie z raków.

O zupie, ktorą chacialem zjeśc – więc i zajdlem – i chaciałbym może zjeść kiedyś jeszcze raz.
– oczywiscie, ze w tym wieku - nie oczekuję juz (teraz i tu: ja - (66 lat) Europa Środkowa - (w warszawie...) - AD (2021) - trzęsienia ziemi (bo jak niema - to nie ma) - ani żadnego (- ani jednego?) ósmego cudu swiata. Wystarczy (bo kasy brak) - dobra zupa : bardziej "concrette"{?} lub - stosownie - delikatna (delicate?) do wyboru - zaleznie od chęci i pogody.

– Wiele pisał nię będę - bo była w sam raz: lekka i smaczna – i taka jaka powinna być: - warzwko, raczki... - i... - i makaronik (- nietasiemkowy:))) - cieniutki - pszeniczny i (- zdajsię!..) - mogł by to być - z ryżu - lub z soi.. (- kupiony) - jak sądzę. (- oczywiście) - to "na talerzu" - nie było napisane - a tego - to bez napisu... - nie policzysz: wiec nie wiem...
- czy "tradycyjny" - czyli... - dwu?...
(Pani M. - ratuj!) - (dzięki)

"- ten pierwszy?" - "tak!"

- "czterojajeczny"!

Zjadłem chętnie. (– I - bez oczekiwania trzęsienia ziemi i konca swiata - chętnie zjem) - ale moze w mniej deszczowy - i w cieplejszy poranek. A tego dnia - dzisiaj... - to była moja piersza... - zupa.

(No - a - raki?.. - takie "cholernie dobre raki!.." - i na całym świecie najlepsze - to byly... (- tak!) to były - raki z puszki! (- z konserwy!) - a były takie, - bo takie były... (- że juz nigdy i nigdzie nie przydarzylo mi się - kiedykolwiek cokolwiek smaczniejszego.)

(no tak! - wiktorze...
- ale - kiedy to było?...)

(cóż - Lechu! - tak!): to było przed wojną...

(- u Ciebie - na Wilczej - przed Sierpniem.)

- 1980 r.
nie pamietam, czy stół byl szwedzki... (ale - zdecydowanie: to nie byla Ikea) - spróbowalem... - i - po prostu juz nie moglem sie opamietać... - to było zbyt silne: zeżarlem całe... (- co powinno być oczywiste): wszystkie szwedzkie raki jakie w niej były - w puszce pełnej rakow - z jesiora Wetter.

- ale to bylo tylko jeden raz...

- w w 1980 - na Wilczej - u Leszka (B.) - czyli - jak powiadli (kiedyś) - "tak - tak to bylo..." - tak to leciało - ["ale..." (- przed wojną.)]

bo takie jest zycie. bo życie - jest...
(- el condor – pas.)


*******

Wieczór:

kilka godzin – po
przypadkowym spotkaniu z Mariuszem – ktory (w koszulce, spodenkach) – przy Niedzieli - zdecydowanie bardziej – właśnie po swierzym goleniu - z krzyzem na piersi – bardziej wyglądał na Dalaj Lamę – niz na nauczciela dziciakow ze sportowej podstawówki – i wychowacę (oraz trenera) olimijczyków i medalistow igrzysk.) - Mariuszowi – w spacerze - dzilnie towarzyszylem – ja i jego york – Dantuś, ktory może słuchał – a moze tylko udawał, ze słucha – trzymając się blisko.

- Nieważne: kazdy inteligentny ssak - a piesek zwłaszcza – potrafi bardzo inteligentnie milczeć.

Dwie godziny po

zakończeniu dnia – (i po wesolych pogaduchach!) i wspominkach - z Cześkiem, ktorego ja - uraczyłem piwem marki - ? (- no nie wiem)
- "bo to on" – "bo to on kupował" – bo to nie ja...

(- no bo ja byłem bez maski.)

Czesław:

(– jak zawsze...)
- elegancki Tym razem - ze wskazaniem "100% trzeżwy" – w letnim nakryciu glowy – typu "panama" – uraczyl mnie opowisciami... – o ktorych moze jutro - albo innego dnia.

Jednak
zarówno prawda (na powaznie) – jak i cały znakomity folklor – były po prostu - znakomite. - Wiadomo:
– to jest Czesiek! (– i kto go nie zna – ten nie będzie mógł - osobiście – docenić) - smaku jego opowiesci – czyli opowisci gościa z Rembertowa... (- czyli...)

- czyli

– z tego mijsca – o ktorym - kiedyś - takze i my (niektorzy z nas) (- mówiliśmy) - że "wrony - własnie tu - muszą zawracać".
- Zapytany kiedyś Mariusz powidzial ( chyba na Igrzyskach ) - w Atlancie: "z tego Rembertowa – na ktorego przdmiesciach jest Stolica naszego Kraju – Warszawa". - no i wtedy... – gościu - zaskoczył – kto on jest – i skąd się wział - mariusz - i jego złoty medalista.

– Osobiscie (- myslę sobie przy stoliku - czasami) ze my wszyscy - jestesmy...
-
"stąd"

– z zamknietego kiedyś osiedla na ktorym ulice "się nie nazywały" - bo się nie mogły naywać. gdzie były tylko numery blokow - i same bloki, gdzie mieszkalo się w 44-tym lub w osiemdzisiątym szóstym – a pracowalo w 2-jce – uczyło w czwórce (vel) - w 207... - a baseny, hale sportowae i stadion – i kino i sklepy – (i pralnia - i szewc - itd.) - to bylo "nasze" – a kiedy było trzeba - to każdy wiedział - gdzie i kto – i kogo ma szukać – gdzie Polanka – nie oznaczała oślej łaczki (- ani łączki gdańskiej) (ani - zwykle - żadnej łączki) – gdzie Akademia... – chociaż nosiła imię Świerczewskigo – ale jednak po ulicach zdecydowanie - nie chodzili jedynie leninowcy. - Gdzie każdy wiedział, czy ktoś idzie na Pocztę (do kolegi) - czy wysłać z Urzędu telegram, gdzie – wszyscy – to byli zdeklarwani i zdecydowani - ateisci lub – "prawie-ateisci" - ale chyba zdecydowanie wiecej było wierzacych (w coś) – niż wierzących... - zdecydowanie - w byle co...

(wracając jednak )

– nastempnom razom:

"Uwaga! - via – czesław – nadaje" – czyli
opowiesci 'starszego kolegi' w zdecydowanie "niesłomanym kapeluszu" (– typu Panama - zresztą) – bo (– umowmy się...) - "z kaplusza" – to on jednak nie wyskoczył...

- Tia... - królikiem nie jest:))))

a na powaznie (- i na wesoło) - wspomnienia... - i
"stare rozmowy (kontrolowane) - starych przy piwie polakow":)))





godzina 01: 07.

Myśle sobie – i - zupelnie nie wiem - dlaczego , ale jednak - myslę.
- Że ania – to bardzo ładne imię. - Pasowało by mi takie imie – no - (oczywiście) - niekoniecznie dla mnie (oczwiscie) - dla jakiejś – miłej, ładnej - i młodej. – (oczywiście - "że dla" - dziewczyny).

- "jasne, że dla dziewczyny".

- bo – jak by zwał (– lub nie zwał) – i jak by w bawelny nie owijać – to i tak na to wyjdzie, ze imię jest jednak żeńskie)

"(– jednak...) - panie Wiktorze - zdecydwanie żeńskie"


więc - jestem - więc myślę, że

te najpiękniejsze - i tak pięknie i szeroko usmichnięte jej oczy – sa nie tylko o 50 lat młodsze! (- od moich) - ale także - piękniejsze i mądrzejsze: własnie (cirka) o te - właśnie o te... - "ciut- ciut"!
– czyli o 50 lat mojego... (- jej) - cudownego jej - niedoświadczenia.

[+ ... w tym (jej) przypadku(- już niemal trzy lata za nią) – "pedagogiki" – i wakacyjny oraz letni staż – nie po raz pierwszy – pracowicie – ( bo "kit" to nie jest) - przy "sprzedawaniu" - najsmaczniejszych lodów.

tak więc - i ja - jutro... - poliżę sobie...

te malinowe...

(- i powzdycham) (- powzdycham przy stoliku...) - przy - malinowych [- nie "bez" - tylko - "z"]

(- przy malinowych - z "bezą"!)

Rembertow 13. 06. 2021 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2014-06-05 Dodano: 2021-06-14 02:23:03

Ten wiersz przeczytano 3093 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Wesoły Tematyka Praca Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie