Ziemi Śmierć.

Jest już wieczór, późna pora
liście w nocy są schowane,
Wiatru podmuch -zimna zmora,
kurtki nasze ... zapinane.

Smutek świata, łzą się sączy
z nieba spada, tłumno kropel
i na ziemi żywot kończy
jak bez serca lodu sopel.

Dusza kroczy lękiem życia
by do celu dojść w pośpiechu
pewnie ma coś do ukrycia ?
Dużą sakwę z masą grzechów.

Gwiazdy siedzą na swym łonie
spoglądając spoza chmur
Bo na Ziemi wszystko płonie
i na szyję wkłada sznur !

Zginą Wszystkie nasze smutki
wraz z początkiem Ziemi-nieba
bo nasz grzech był tak malutki
było wcześniej myśleć trzeba !

Konsekwencją czynu tego
koniec życia jest ziemskiego !

autor

BarteQ

Dodano: 2007-01-06 01:03:46

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie