Ziemia przodków na wschodzie w...
Ziemia jest matką wszystkich ludzi i wszyscy ludzie powinni mieć te same do niej prawa.” Joseph
...jak wielu otrzymało tak niewiele, bo
taki był wybór innych...
Tam są korzenie, gdzie dostatnio żyła,
rodzina dziadków, szczęśliwa ci była,
jednak historia tak zdecydowała,
Polakom ziemię za Bugiem zabrała.
Przodkowie moi polskość okupili,
sierpniową porą wagonem ruszyli,
jechali długo, przez wiele tygodni,
czasami ludzie dobrocią wspomogli.
Aż nastał wrzesień, co dalej im czynić,
komu coś szepnąć, by los tym odmienić,
szukać lepszego w wojny bałaganie,
czy jechać dalej, wybrać przeczekanie?
Zdecydowali, gdzie będą wysiadać,
już nie w Głogowie z władzami pogadać,
zajęli domy ze skromnym dobytkiem,
obok Wielenia, z tęsknotą i smutkiem.
Łzami rodzina swoje Gaje Wyżne,
żegnała dawno i rodu spuściznę,
obdarci z ziemi i grobów i wiary,
brali pokornie dzielone im dary.
Żyli nadzieją, że kiedyś powrócą,
łany pszenicy obsiane wymłócą,
zapalą świeczki na losu przeszłości,
Bogu coś szepną o swojej miłości.
Tak się nie stało, choć długo marzyli,
i w niepamięci wszystko to ukryli,
bo po cóż było nadal czekać i śnić,
gdy nakazano na cudzej ziemi żyć.
Dzisiaj ich kości w ziemi już bieleją,
którą na krótko władali z nadzieją,
skarani przez los i życia trudności,
nie usłyszeli przeprosin w starości.
Teraz zapewne wędrują szczęśliwi,
dusze ich błądzą, po tym co stracili,
i chociaż wielu sięgnęło już nieba,
mówmy o nich, krzywdy to potrzeba!
Niech pozostają tak w naszej pamięci,
jak zwykli ludzie, nie jacyś tam święci,
drogi ich życia, czasy, te w
przestrzeni,
są już zamknięte, nic tego nie zmieni.
Dzisiaj my wszyscy, liczni potomkowie,
wskrzeszajmy pamięć, co losy opowie,
o ich tragizmie i co doświadczali,
gdy ziemię z musu łzami żegnali!
.
..życie ludzkie przebiega między
wspomnieniem, a nadzieją, gdy gaśnie pamięć
ludzka, dalej mówią kamienie...
Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się ich przywołuje...
Komentarze (24)
mądrym słowem rzeczesz
do polityki sie nie wtrącam
pozdrawiam
Pięknie i mądrze! Miłego wieczoru! Pozdrawiam
serdecznie:)))
Witaj,
głosuję bez komentarza.
Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo madrze napisany wiersz o losach wielu ludzi
skazanych na tulaczke. Serdecznosci.
Ile jest ludzkich życiowych historii łzami
opłakanych-pięknie piszesz Halinko takie historie.
smutkiem okryte wersy , piekne i wzruszajace - uklony
mila
niestety, smutny los tułacza
czyli losy Pawlaka i Kargula
taka mini-historyczna piguła
widziana oczami małej Hani;
"nu, prosto czort karty rozdawał
a my papali w kałabaniu"..
Przejmujący wiersz. Podoba mi się.
kamienie jak niemi świadkowie...
dobra treść
Smutny ale piękny. Cieplutko pozdrawiam
Nie brakuje Ci tematów... Zawsze coś nowego.
Dobrej nocy :)
Poruszajaco.
Pozdrawiam:)
moja Babcia zawsze mówiła że jest z Sądowej Wiszni
(gdzieś pod Lwowem)
Moi dziadkowie ze Stanislawowa