Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ziemia przodków na wschodzie w...

Ziemia jest matką wszystkich ludzi i wszyscy ludzie powinni mieć te same do niej prawa.” Joseph


...jak wielu otrzymało tak niewiele, bo taki był wybór innych...


Tam są korzenie, gdzie dostatnio żyła,
rodzina dziadków, szczęśliwa ci była,
jednak historia tak zdecydowała,
Polakom ziemię za Bugiem zabrała.

Przodkowie moi polskość okupili,
sierpniową porą wagonem ruszyli,
jechali długo, przez wiele tygodni,
czasami ludzie dobrocią wspomogli.

Aż nastał wrzesień, co dalej im czynić,
komu coś szepnąć, by los tym odmienić,
szukać lepszego w wojny bałaganie,
czy jechać dalej, wybrać przeczekanie?

Zdecydowali, gdzie będą wysiadać,
już nie w Głogowie z władzami pogadać,
zajęli domy ze skromnym dobytkiem,
obok Wielenia, z tęsknotą i smutkiem.

Łzami rodzina swoje Gaje Wyżne,
żegnała dawno i rodu spuściznę,
obdarci z ziemi i grobów i wiary,
brali pokornie dzielone im dary.

Żyli nadzieją, że kiedyś powrócą,
łany pszenicy obsiane wymłócą,
zapalą świeczki na losu przeszłości,
Bogu coś szepną o swojej miłości.

Tak się nie stało, choć długo marzyli,
i w niepamięci wszystko to ukryli,
bo po cóż było nadal czekać i śnić,
gdy nakazano na cudzej ziemi żyć.

Dzisiaj ich kości w ziemi już bieleją,
którą na krótko władali z nadzieją,
skarani przez los i życia trudności,
nie usłyszeli przeprosin w starości.

Teraz zapewne wędrują szczęśliwi,
dusze ich błądzą, po tym co stracili,
i chociaż wielu sięgnęło już nieba,
mówmy o nich, krzywdy to potrzeba!

Niech pozostają tak w naszej pamięci,
jak zwykli ludzie, nie jacyś tam święci,
drogi ich życia, czasy, te w przestrzeni,
są już zamknięte, nic tego nie zmieni.

Dzisiaj my wszyscy, liczni potomkowie,
wskrzeszajmy pamięć, co losy opowie,
o ich tragizmie i co doświadczali,
gdy ziemię z musu łzami żegnali!

.
..życie ludzkie przebiega między wspomnieniem, a nadzieją, gdy gaśnie pamięć ludzka, dalej mówią kamienie...


Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się ich przywołuje...

autor

Halina53

Dodano: 2016-04-12 18:16:05
Ten wiersz przeczytano 1033 razy
Oddanych głosów: 22
Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Polityka
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (24)

Halina53 Halina53

Moi repatrianci byli spod Stryja...pozdrawiam
wszystkich tu zaglądających

yamCito yamCito

mój Dziadek i Babcia byli spode Lwowa (Mama Też się
tam urodziła)...przywróciłaś mi wspomnienia z ich
opowiadań...Dzidziuś stracił rękę i nogę w obronie
dworca we Lwowie a potem musiał go opuścić ...

marcepani marcepani

poruszasz Halinko treścią wiersza i słuszną puentą.
pozdrawiam.

waldi1 waldi1

tak prawdziwie piszesz .. i niech przemówią kamienie
..

Ola Ola

Smutne Halinko i piękne
Pozdrawiam :)

bodzia bodzia

Halinko przepięknie wzruszająca opowieść dziękuje!!
uściski

Mms Mms

Piękny wzruszający wiersz Halinko:)
A my w tradycji naszych przodków - daj im Panie
wieczny pokój

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »