Ziemio, z której wolność biorąc...

Ziemio, z której wolność biorąc niezawisłą
Trzymam w myśli chwile godne ciebie w chwale,
zabierz mnie od wojen, w których żyć mi przyszło
i swe nagródź dziecię. Klęski traw wytrwale,
Miej na względzie czasy, uczucia i słowa,
wierz każdej istocie, co to jemu sprzyja.
Twoja w tym zasługa, przyjdzie cię odnowa,
piekło się rozpęta - przyjdzie czas zabijać.
Mierz sił na zamiary nieprzebrane chęci,
bo nie w czas nauka, która marnie idzie,
ale zwierzaj życiu - przyszło ono nęcić,
a których zagarnie, będą żyć we wstydzie.

autor

Silvus

Napisany: 2008-11-30 Dodano: 2008-11-30 22:54:47

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie