ZIMA
Ziemię obsypała anielskimi włosami
spod butów strzelając mrozem.
Ubrała strzechy kryształowymi soplami
ląd i niebo malując mlekiem.
Skuła grubym lodem wody.
Drzewom namiętnej przysporzyła urody
co drzemią w płatkach śnieżnych
a wiatrem poruszone uroczo dymią.
W zamieci wyrzeźbiła wydmy śniegowe
dzieci pobudzając do zabaw z kulkami
jazdy na sankach nartach i łyżwach.
Marzę o takiej zimie z dzieciństwa.
autor
Kazimierz Surzyn
Dodano: 2023-01-19 08:35:18
Ten wiersz przeczytano 2984 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (98)
Pięknie przywołane obrazy dawnej zimy,
która dziś jest zupełnie inna,
mniej sroga i mniej malownicza.
Pozdrawiam serdecznie, Kaziu, z wiersza podobaniem :)
mariat, tak, ale to jeszcze nie to co było dawniej,
dziękuję za odwiedziny i słowa komentarza, pozdrawiam
ciepło.
Mily, dokładnie tak, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
O, a myślałam, że teraz tam gdzie mieszkasz jest taka
właśnie i już zaczęła się w sercu zazdrość rodzić, a
tu - ostatni wers wyjaśnia wszystko.
Dawne zimy już raczej nie wrócą. A bywało tak fajnie.
Pozdrawiam :)
Kri, miło bardzo, dziękuję oraz pozdrawiam ciepło.
Przepiękny obrazek zimy- prawdziwej zimy,
z ogromnym podobaniem wiersza,
urzeczona opisem,
pozdrawiam serdecznie:)
nureczka, tak właśnie marzyć, czytałem Twój piękny,
refleksyjny wiersz, dziękuję oraz pozdrawiam ciepło.
Larisa, dziękuję za miłe sercu odwiedziny, pozdrawiam
ciepło.
Do czego doszło, że o zimie musimy marzyć.
Wiersz w klimacie podobny do mojego.
Pozdrawiam :)
Teraz już nie ma takich zim.
Pamiętam wysokie zaspy śniegu, lepienie bałwanka,
sanki...
Przepiękny wiersz!
Ślę serdeczności
Dziękuję Wszystkim Czytelnikom za czytanie, pozdrawiam
ciepło.
mala.duza, tak, chociaż na południu trochę wczoraj
nasypało, pozdrawiam ciepło.
GabiC, miło bardzo gościć, dziękuję oraz pozdrawiam
ciepło.
Jorg-Wolf, świetnie, pozdrawiam serdecznie.