Zimowe Anioły
zima srebrna Pani nocą
za księżyca namową
wilgotną mlecznobiałą mgłę
podarowała mrozowi
a kiedy już dniało powiał
lodowaty wiatr z północy
zmroził wszystko na ziemi
to czary magia tej nocy
wszystkie bezlistne drzewa
nagie krzewy żałosne
pokryły się białym szronem
jak w sadzie kwieciem na wiosnę
każda gałązka urzeka
ubrana w misterne koronki
jak szczęśliwa panna młoda
promienieje w blasku słońca
ziemia jak z baśni wyśnionej
miliony gwiazdek płonęły
wraz z diamentowym pyłem
na ziemię Anioły sfrunęły
Komentarze (71)
Zima ma też swój urok + . Pozdrawiam serdecznie z
bałwankiem.
a ja kocham wiosnę jest wtedy radośniej :)
Och, przypomniały mi się sekwencje z filmu Frozen
https://youtu.be/L0MK7qz13bU
Wyczarowałaś szronowy obraz za pomocą słów. Pięknie!
Serdecznie pozdrawiam :-)
Piękny wiersz :)Pozdrawiam :)
Tak postrzegac zimowy swiat, moze tylko osoba wrazliwa
na piekno. Moc serdecznosci.
Pięknie wymalowałaś słowami zimowy obrazek :)
umiesz malować słowem
Piękny obraz szadzi która jest wyjątkowo pięknym
zjawiskiem pogodowym. Bardzo ładnie Marianno z
przyjemnością głosuję.Miłej nocy pozdrawiam.
Zima pięknie malowana słowem!
Pozdrawiam!
serdecznie dziękuje nowym czytelnikom za poczytanie
oraz miłe komentarze:-)
ładnie magicznie pozdrawiam serdecznie
Piękne Aniołki, ubrane w misterne koronki. Pozdrawiam
cieplutko!
I piękny widok malujesz wierszem .Pozdrawiam
serdecznie.
Magiczny wiersz, pelen uroku, zimy.
Wspanialy klimat wiersza,
Podoba sie, oczywiscie.:)
Pozdrawiam serdecznie,:)
-- to przecież mój dzisiejszy, niedzielny poranek..
pięknie słowem namalowałaś...obraz jak z bajki
- pozdrawiam:)