Zimowe Anioły
zima srebrna Pani nocą
za księżyca namową
wilgotną mlecznobiałą mgłę
podarowała mrozowi
a kiedy już dniało powiał
lodowaty wiatr z północy
zmroził wszystko na ziemi
to czary magia tej nocy
wszystkie bezlistne drzewa
nagie krzewy żałosne
pokryły się białym szronem
jak w sadzie kwieciem na wiosnę
każda gałązka urzeka
ubrana w misterne koronki
jak szczęśliwa panna młoda
promienieje w blasku słońca
ziemia jak z baśni wyśnionej
miliony gwiazdek płonęły
wraz z diamentowym pyłem
na ziemię Anioły sfrunęły
Komentarze (71)
Piękny zimowy obraz zimy:)
pozdrawiam Marianko:)
pięknie opisałaś zimę ..ja ją uwielbiam ..ale tylko
mroźną ..do minus 15 ..to jest super ..
Urzekl mnie ten piekny zimowy krajobraz, taki
anielski;))
Zimowe anioły są wśród nas.
Piękny opis zimowego zjawiska jakim jest szron... :)
pozdrawiam
pięknie Marianko już Ty to potrafisz Pozdrawiam
serdecznie:)))
Piękny zimowy obraz wyczrowałaś w swoim piekny wierszu
:)
Bardzo mi się podoba :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny zimowy wiersz a płatki śniegu wirują
wirują...pozdrawiam serdecznie.
ladny obrazek:)
pozdrawiam
pięknie opisałaś zimę...pozdrawiam.
I kto powiedział, że zimą nie może być pięknie?
Śliczny obrazek.
Trzecia strofa. Właśnie takie wrażenie odniosłam,
patrząc rano przez okno.
Na ziemi czasem można spotkać Anioła :)
Zima też potrafi być piękna, jak w Twoim obrazowo,
nastrojowym wierszu. Czuje się ten biały puch
anielski. U mnie również śnieżek prószy.
Pozdrawiam serdecznie.
Szron tworzy cuda :)
Pozdrawiam