Zimowe marzenia

Zima mi sie dłuży, do wiosny daleko
w iście żółwim tempie dni się wolno wleką
jak sparciała guma w starych kalesonach
tak ma radość zycia jest już nadwątlona

I choć zima się stara, świat tak pięknie czaruje
suknie białą nań wkłada, kwiaty mrozem maluje
krzewy, drzewa ubiera w srebrne szronu koronki
mnie sie marzą słoneczne, ciepłe, letnie już dzionki

Mnie się marzą wiosenne wonne kwieciem wieczory
i z tęsknotą ogromną już wyglądam tej pory
kiedy słońce rozchyli ciepła bardzo spragnione
pąki krzewów i kwiatów, które ze snu zbudzone

świat pokryją kolorem, barwną wstęgą otoczą
i zaklęte w nim piękno podarują mym oczom
o tym myslę i marzę kiedy wicher zimowy
optymizmu ostatek wydmuchuje z mej głowy

autor

MikaRouz

Napisany: 2010-01-18 Dodano: 2012-02-07 20:40:38

Ten wiersz przeczytano 1060 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie