Zlepek rymow o...

Pozamykane domy, zabite drzwi mej glowy,
Czrno biale oczy, bezbarwny wachlaz kolorowy,
W tym samym miejscu choc caly swiat juz przebyty,
Instrument mowy jak zwykla dziura zaszyty,
Nic mi nie jest bo jestem inna osoba,
Kiedys by cos bylo, kiedys bylem soba,
Dzis juz nie wierze slowom,
Dzis juz nie wierze niczemu,
Ciagle daleko od ludzi, ale tez daleko od problemow,
Nie wiedziec czemu znow stanalem posrodku,
Bo ciemnosc zbyt daleko zaszla by ja stlamsic w zarodku,
Sprawila, ze rzeczy ktore byly dla mnie swiatem,
Przegonilem batem,
Stalem sie tych smieci katem,
Uczynila, ze lustra staly sie domu oknami,
Bedac w tym samym miejscu darza innymi wizjami,
Pomiedzy slowami,
Tylko szklo i srebra szczypta,
Pieczec pychy i proznowsci na kazdym liscie wybita,
Kazdy z nich to tylko umalowane klamstwo,
Bo latwiej oszukac czlowieka niz pokazac swoje chamstwo,
Twarz za maska bo okazanie swej slabosci,
To werbalne samobojstwo i zgrzyt polamanych kosci,
Do emocjonalnej bezplodnosci moje kroki tez dotarly,
Pozostala moja szarosc i irytujace karly,
Kazdy z nich tylko drwi,
Zawisc w nich sie tli,
Ocieram z potu czolo i brwi,
Zamykam mego serca brwi.

autor

Rudy

Napisany: 2005-12-01 Dodano: 2005-12-05 07:34:38

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie