Zło

Biegnie przed siebie
Coraz dalej i dalej
By wyrwać się od nich

Nie patrzy za siebie
Boi się – nie uciekniesz!
Unika ich twarzy

Pędzi na oślep
Coraz szybciej i szybciej
Przed nim pagórek

Odwraca się
Nie gońcie go!
Przyspiesza – przyspieszyć nie może!

Biegnie - nie może podnieść nogi!
Chce szybciej – nie potrafi!

Boi się, że go dogonią
Myśli nie pozwalają mu się uspokoić
Wie, co się stanie gdy go dopadną

Wie, co mu powiedzą
Boi się tych słów
Przykrych – zabolą

Dociera do budynku
Szuka schronienia
Chce się ukryć – zapomnieć!

Biega po wszystkich piętrach
Nigdzie nie ma kryjówki
Rozpacz – smutek – ból

Mała kryjówka
Ciemność, mrok, cisza
Słychać przyspieszony oddech

Ucisz się – bo cię znajdą!
Skulony, zaszczuty, mały
Zwierz, ukryty przy ścianie zimnej

Gorąco, pulsujący mózg
Spocone ręce, głowa schowana
Kapią łzy, uciekają, nikną gdzieś w ubraniu

Biega w opętaniu
Szuka miejsca gdzie by mógł
Zaszyć się na chwilkę, zapomnieć
Odizolować od całego świata
Ukryć się w swojej małej samotni
Ze swoimi myślami – sam na sam
By go nikt nie odnalazł
Posiedzieć, pomyśleć, pożyć
Choć chwilę w samotności
Z dala od problemów
Z dala od chaosu
Zamknąć oczy
I zapaść się momentalnie
Pogrążyć się bez reszty w wyobrażeniach
O świecie lepszym
O lepszych ludziach…

Zrywa się nagle
W jego oczach przerażenie
Strach i zaskoczenie
Ten świat
Powróciło…

---------------------------------- © Copyright by edith_k@ (Wszelkie prawa zastrzeżone)

autor

edith_k@

Napisany: 2006-12-10 Dodano: 2007-07-06 21:37:33

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie