Złotowłosa

Jak to drzewo co nie pamięta lata
dokładnie otulone chłodem
tak stoi

zrzuca z siebie brudne słowa
różowa szczoteczka
zmywa posmak głupoty

zasypia rano
(by w dobrej formie rozpocząć
seans garniturowych bezwstydników)
widzi wtedy
obrazy cieplejszych dni-jakże czyste

w nich maluje paznokcie
bezbarwnym lakierem
a podwiązki nie drażnią przymusem
wypieki bezwstydu
nie tuszują twarzy
młodej i jasnej

zostaje dopóki może
bo nie ma siły trwać
w próżni niewiadomych końca


Podarowała mi koronę z cierni
mówiąc że ma ich wiele

autor

edyta_1981

Dodano: 2006-11-10 14:47:49

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie