Złoty ciężar
Niewidoczny ciężar noszę na barkach,
który mi szepcze do ucha,
że będzie ze mną do końca
a ja coraz bardziej chyląc się słucham.
Nie dość, że bez zezwolenia mojego
wskoczył i jest coraz cięższy,
każdego roku z uśmiechem
zmieniając obraz mówi, że na lepszy.
Zmienia wizerunek i większość myśli,
zmienia poglądy na życie,
refleksją swoją przytłacza
ukazując w lustrze krzywe odbicie.
Że dobrem i prawdą wszystko pokonam
zaprzestał udowadniania,
zbyt późno jednak wykryłam,
że kłamał a i przed złem nie ochraniał.
Zejdź ze mnie i pozwól się wyprostować,
zabawą jestem zmęczona,
daj żyć mi, bo ja od ciebie
nie chcę, nie mogę być uzależniona.
latka lecą...

bozenia_

Komentarze (16)
Dziekuje "smutna". Pozdrawiam cieplutko i ... nie bądź
nigdy smutna :)
Ciekawy wiersz, i jakaś tajemnica w nim..
Ciekawa konstrukcja.
Pozdrawiam.
Dziękuję "saba". Tak długo nie zagladalam tutaj i...
przypomniałaś mi:) Dostałam wiadomość o komentarzu na
maila i stąd moja obecnośc tutaj. Zaczęlam
wspominać...Pozdrawiam
Bardzo mi się podoba.Pozdrawiam.
I ma rację ów ciężar...Gratuluję!
Dlaczego kłamiemy - czy świadczy to o naszej słabości,
czy kłamcy. Może swoją postawą, brakiem akceptacji
przysparzamy światu kłamstwa?
Cenny to ciężar, ale chętnie by się go zrzuciło :)
latka lecą... osobiście nauczyłam się robić miejsce na
nowe tz.było minęło nie wracam pamięcią żyję jak jętka
;)pozdrawiam
ciężar zawsze przytłacza jak stos kamieni bez względu
na to z jakiego kruszcu wykonany...nie czas i wnętrze
pozwala być ...głowa do góry....pozdrawiam...
Życie różnie się przeplata,każdy dźwiga ciężar trosk,
smutków jakiś przeżyć, ale przecież też są dobre i
szczęśliwe, tym się trzeba cieszyć.
Pozdrawiam serdecznie.
Wiek niejednego przytłoczy..spójrzmy prawdzie w oczy
:).. M.
Bardzo ciekawy wiersz-wiek już nie tylko Tobie
dokucza,ale takie życie,od młodości do starości i tak
to długa droga,ale dla innych...powodzenia
Ciężar wspomnień, przeżyć nie zawsze bywa balastem,
Twój ciężar Cię męczy ale bez niego smutno by było :)
ciekawy wiersz, w ostatniej strofie przed bo brak
przecinka
piękny wiersz ,fakt więcej w życiu trosk i ciężaru niż
dobra i radości ,ale my ludzie umiemy sobie z tym
radzić ,zżucić z siebie stare by przyszło nowe