Złudne szczęście

pojawił się z głębin
otoczony aureolą szczęścia-
niczym bóg-
wzniosły..

boso stąpając po świecie
napotkał na swej drodze
zwykła śmiertelnice.
Pokochał jej czarne niczym heban włosy
białe lice
i bijące ciepłem oczy..
skradł jej serce..
taki dumny...

oddała mu duszę
oddała mu ciało..
nie prosił o więcej
tylko to mu wystarczało..

złudnym szczęściem
karmił ją co dnia..
kłamstwo za maską ukrywał..

a ona, ona bardzo szczęśliwa
uwierzyła temu mirażowi...
zatopiona w miłosnym uniesieniu..

On -Zwycięzca
zabrał ją w głębiny
i zostawił na środku
pośród wzburzonych fal..
samą..a przecież...
nie umiała pływać...

utonęła...,

a On szczęśliwy
znów wychodzi z głębin..

autor

Megara

Dodano: 2008-10-15 22:19:54

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie