ZLUDZENIA BEJA

To jedyne miejsce, w którym mogę wylać cały mój
smutek,żal, cięcia za niesprawiedliwość i nie dostanę
bezimiennego pocieszenia,a tylko przytaknięcie bez
większej krytyki.
anonimowo i komfortowo napiszę to,co czuję.
co czuję naprawdę.
beju-nie odchodz .

Ciekawie opisana historia PORTALU w wierszu..Oby
odżył...

Portal się odrodzi - narybku przybywa kto się tutaj
nudził
niech po odpoczywa a kiedy zatęskni do swej dawnej
strony
Powróci skruszony - i onieśmielony. Wiersz Twój
odsłania realia prawdy. Ale nie ma tego złego co by na
dobre nie wyszło – Nie traćmy nadziei. Treść
bardzo ciekawa i ładnie ubrana w środki artystyczne.

Prawdziwy jest Twój wiersz... Co dalej? Piszmy... i
czekajmy lepszych czasów na Beju...

Witam. Być może wielu z nas zraniły, może nadal ranią
wspomnienia. Co z nami będzie, co po nas pozostanie ?
droga, czy aby nie do nieustających pytań. Każdą
chwilą byliśmy razem. Nieustająca gwara bejowiczów.
Ciekawie myśli przedstawione choć żalem i smutkiem
okraszone.

Bo ludzie zmienili tylko płaszcz… ci delikatni
pewnie odeszli, albo czekają rewolucyjnych zmian, albo
przysnęli sobie. Różnie jest z nimi, lecz Ci którzy
pragną pisać, nie przejmą się wcale zmianami, ich to
nie obchodzi, bo pragnienie pisania w nich jest
większe niż jakiekolwiek nowinki. Tacy są prawdziwi,
dostrzegają to palące się światełko nawet z bardzo
daleka , bo poezja w nich huczy jak nie otwarty
wulkan.

Wiersz melancholijny, smutny - ale ku
pocieszeniu...PORTAL odżyje!

w granicie skały jest tylko zimno...masz rację ...co
będzie z portalem tego nie wie nikt, wiersz z
aktualnym przesłaniem

Naga prawda w Twoim wierszu....smutno się zrobiło
...odchodzą z beja...wartościowi ludzie.

Bardzo mądre przesłanie i pytanie co dalej będzie?:(