złudzenie
przyfrunęło z dzikiej dali
skrzydła białe rozplątało
szczęście,jakże oszalało!
czas zamienił obojętność
w łąkę złotą z alejami
jak zatrzymać rozkosz błogą
która błądzi wieczorami?
ciągle jest niedościgniona
między mymi ramionami
autor
OSA
Dodano: 2016-09-23 20:51:45
Ten wiersz przeczytano 733 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Czasem i złudzenie nas dopada
Ladnie, az sie czuje, to szczescie.:)
Pozdrawiam.
fajnie o chwytaniu szczęścia.
Ładnie o chwytaniu w ramiona szczęśliwych chwil. Jak
najwięcej takich życzę Autorce :-)
podoba mi się myśl ale widzę tu wątki którym jakby
brakuje spójności, podpowiedź klarysy super:)pozdr
Bardzo ładny, poetycki tekst.
Czytam sobie tak:
przyfrunęło z dzikiej dali
skrzydła białe
rozłożyło
szczęście
czas zamienił obojętność
w łakę i aleje
złote
jak je zatrzymać ?
Albo coś w podobie, jednak to tylko moje czytanie:)
Spełnienia marzeń:)