Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zludzenie prozni?

Wiersz powstal po przebudzeniu sie pewnego poranka u boku ukochanego z nadmiarem filozoficznych i melancholijnych rozwazan...Nie brac doslownie, to tylko ubrana w wolna poezje metafora:)

Zza pajeczej sieci niczym Aniol
zza czarnej chmury wylania sie Twoj cien.
Blagalnym wzrokiem wodzisz po moim nagim ciele...
Beznamietnie palace i suche niczym konary sprochnialych drzew mysli kraza w Twojej sennej glowie.
Snisz przy muzyce mejego oddechu...
Drzysz poruszony zapachem skropionej rosa rozy,
ktorej platki delikatnie okajala Twoja twarz.
Przechodze wolna po bukiecie wspomnien
rozsypanym bezwiednie na aleji marzen...
Smuga nicosci zrecznie oplata kazda strone zycia wijac apokaliptyczne kregi wysadzane diamentami zludzen.
Zakleci wlasnym czarem trwamy wklejeni w teczowe ramy szarego horyzontu.

I wola nas Pustka...
Ogarnia Nicosc...
Toniemy w prozni wlasnych serc.

autor

Agyness27

Dodano: 2011-01-13 22:40:27
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

siaba siaba

Chcialam,zeby ta samotnosc nie byla taka
samotna.Znalazlam."I wola nas Pustka,ogarnia
Nicosc,Toniemy w prozni wlasnych serc".Przeciez to
zludzenie prozni.!!+++

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »