Zmarznięty pyszczek

Dla bezdusznych ludzi którzy nie mają serca..i porzucają swoje psy...najewiększych przyjacieli....w taki mróz...

Smutne oczka….Zmarznięta sierść…
Taki los tego pieska jest…
Szuka domu,…choć go już nie ma…
Pan jego uważał, że psa mu nie potrzeba…
I teraz biega sobie i cały drży…
Chciał, by jego życie przemieniło się w sny…
I szuka jedzenia,…choć miski z wodą…
I szuka przyjaźni z nową osobą..
Zaufać może po raz kolejny…
To bardzo miły choć smutny pies…
W uczuciach swoich nie jest jak Pan chwiejny..
Miłości mu brakuje też…
I zimno strasznie mu w jego łapki..
I cały od śniegu zrobił się w ciapki…
Znalazł właśnie podwórko i małą dziurkę w płocie..
Próbuje tam wejść i uchronić się w tej psocie..
Jednak nie może….i tu go nikt nie chce….
Myśli czasem, że….Może w psim niebie ktoś go zechce..
I biega dalej aż sił mu brak…
W końcu upada…pod jakiś dach..
I głodny zdycha sobie powoli….
Nikt mu już teraz tego dzisiaj nie zabroni
Nie rusza się prawie…tak bardzo zmarzł…
To jest jak sen na jawie…do bram nieba się już wdarł..
I leży tam teraz jego ciało….śnieżynki na nie lecą..
I myślą sobie, choć jest ich małe, że ciało pieska wyleczą..
Lecz dusza przyjaciela wiernego idzie już do nieba…
Po co na świecie psy??Skoro ludzie nie dadzą im miłości ile trzeba!!

To jest prawdziwa historia...ten pies istnieje naprawdę...ludzie są bez serca!!!

autor

Samotny Aniołek

Napisany: 2007-01-27 Dodano: 2007-01-27 13:19:02

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie