Zmęczenie chłodem
Serce już czas, nie śpij. Wiosna.
Dobija się do drzwi. Wymiata szarość
z życia, rozpala ogień w nadziei
z radością łaskotu pawików i rusałek,
pierwiosnków czerwieni. Już czas,
na zaranie uczuć, kwitnących euforią,
w rzece zdarzeń zrodzonych, by
płynąć. Mocniej zabij. Rozwilgotnij
światło i radość. Roztopniej.
autor
beano
Dodano: 2023-03-18 14:00:50
Ten wiersz przeczytano 2066 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Ale póki co
Niech bije
W rytm
Dziękuję Ewo ❤️
... i tak stanie - jestem pewna, Beatko - jakem Ewka!
Pastelowy Wiersz.
Miłego popołudnia :-)