ZMĘCZONA
Jej umysł doskonale
zdał już sobie sprawę
z niezbitego faktu:
„Nigdy nie będziemy razem!”
Lecz głupie serce
nadzieję rozpala na nowo.
Wbrew znakom na ziemi
wciąż kocha i tęskni od nowa.
A Dusza, gdy ona tłumi
głos serca w sobie,
daje ciału solidnego kopa
bólem, lub wali czymś po głowie.
Zmęczona zmaganiami,
pragnąc pobyć z boku,
wzdycha bardzo cichutko:
„Wyjdę z siebie jeszcze w tym
roku...”
autor
em-ka
Dodano: 2009-06-16 17:49:14
Ten wiersz przeczytano 522 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Piękne, szczere słowa. Serce i rozum często mówią co
innego. Może tym razem to pierwsze jednak ma rację?
no tak serce głuche jest jak mówią i ślepe więc pisz
-lecz się bo ładnie to robisz -pozdrawiam
Dziękuję :) Dla mnie jest terapią w bólu ;)
Ten wiersz mnie oczarował! Piękny:,(, choć z łezką