Zmiany
Przyszła jesień
świat się zmienił
A ja wciąż ta sama
może bardziej zagubiona
bardziej samotna
Ale to wciąż ja
czekam jak żebrak
na okruchy miłości
Czekam śmiejąc się
choć w sercu pustka
i uczucie zdławione
przez smutek
autor
AGUŚKA
Dodano: 2004-10-19 12:39:25
Ten wiersz przeczytano 428 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.