Znalazłąm Cię...

Znalazłam Cię, choć nie szukałam
i jesteś, a pustka zniknęła,
dotknąłeś słowami mej duszy,
co na dnie smutku utknęła.

I rozkołysałeś miłością...
nieznaną, w kolorze słodyczy,
w ogrodzie szaleństwa, wśród kwiatów
tak wielu, że trudno je zliczyć.

A moja uśpiona namiętność
wyrwała sie z objęć nicości,
jak ptak, co się wzbija ku słońcu,
by śpiewać mu hymn o radości.

Lecz ja jej nie dałam zapłonąć
tym ogniem, co serce aż pali
i łzy mi wyciska wciąż z oczu,
i krzyczy, a krzyk ten tak boli...

Jesteśmy jak dwa brzegi rzeki,
tak blisko, a głębia nas dzieli.
Uplećmy most z naszej tęsknoty
i złączmy swe dłonie w nadziei.

Znalazłam Cię, nie odchodź teraz,
gdy tęcza swe blaski roztacza,
a wiatr słodko szepcze do ucha,
że wkrótce się z Tobą zobaczę...

autor

agu$ka

Dodano: 2007-01-29 10:40:30

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie