Znaleziona - może Twoja

Kto daje życie kwiatom, ten musi mieć dobre srce !
Śliczna historia o nas samych. O naszej wrażliwości
mieszkającej gdzieś na dnie duszy, niby ukrytej, ale
tak bardzo, bardzo żywej !

Zakończenie wyobrażałam sobie zupełnie inaczej -
jednym tchem chciałam dotrzeć do końca by zobaczyć cóż
to za znalezisko - róże uwielbiam a te herbaciane
najpiękniejsze... wierszyk też super

a pewnie jeszcze się ją dało odratować... cud
natury...

Wiersz, opowiadanie - z zaciekawieniem przeczytałam,
aż żałowałam że wersy tak szybko przywiodły mnie do
końca :)

bardzo szlachetnie postapilas ogrzewajac roze w
dloniach i biorac ja do domu by nie zmarzla

A róża herbaciana swe płatki rozłożyła... I ciepły
pokój znalazcy zapachem napełniła... Piękny wiersz
Edytko... pełen ciepła...

Pięknie napisane, choć trzeba uważać. Nawet takie róże
mają kolce i potrafią ukłuć boleśnie gdy się je
ogrzeje.

Piekne znalezisko opisane w tym wierszu jest. Ciekawe,
kto gubi róze jesienia...

Wrażliwość , delikatność, czułość, dobroć...same
pozytywne cechy promieniują z tego wiersza...nastraja
optymistycznie , budzi serc kamienie...

Roze herbaciane milosc wyrazaja i swych
posiadaczy miloscia otaczaja.

śliczny wiersz. Lekki. Jesienny. Rozmarzony.
Zastanawiam się czy ta Róża .... czy to nie czyjeś
Serce?

Wiersz trzyma w napieciu do końca samego.Nie wiadomo
co to bedzie za znalezisko?Zgrabnie skonsruowany obraz
w wierszu

To nie była moja Róża... ale można Jej pozazdrościć,
takiego Znalazcy. Pięknie, sentymentalnie z czułością
wiersz wypełniony dobrym Sercem.

wiersz jest przepiękny, mam tylko nadzieję że nie
zgłosi się prawowity właściciel, zresztą i tak bym jej
już nie oddał.)))

Tę różę można porównac do życia ... często jest tak
,że człowiek jest zdeptany, przytłoczony jakimś
życiowym dramatem i wystarczy ,że ktoś znajdzie taką
własnie różyczke , przygarnie i odżywa i rozkwita na
nowo ... (z doświadczenia)