Znów...

Znów zgasiłaś słońce,
Otwierając oczy,
Cięłaś moje serce,
Marzeniami broczy...

Znów zatrułaś duszę pragnieniami,
Lałaś powolutku,
Truciznę pełnymi garściami,
Zrodzoną z miłości i smutku...

Znów zraniłaś ramie,
Które Cię tuliło,
Nie kłam, że Cię mamię,
Przecież miło było...

Znów zabrałaś niebo gwiaździste,
Co me myśli kryło i mych myśli łaknie,
Nie wiem co do piersi przycisnę,
Gdy mi Ciebie braknie...

Znów mi sen przerwałaś,
W myśli me wkraczając,
Duszy ukojenie dałaś,
Serce w ogniu pogrążając...

Po Śmierć wysłana,
Co mnie miała zbawić,
Przynosisz miłość Kochana,
Którą mam Cię darzyć...

autor

Night Guardian

Dodano: 2005-01-25 15:45:55

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie