Znów będzie jak dawniej
długo obejmowaliśmy wspomnienia
rozbierając je pośpiesznie
z udawanym zainteresowaniem
dziwnie smakują usta
które już nie są moje
zagrajmy w zielone jak dawniej
pośród Wielkiego Wozu
usiądźmy na parapecie
tam został motyl podróżnik
ożyło drzewo i róża
i list ostatni od ciebie
zniknęła beznadziejność
runął kamienny krąg
i będzie jak dawniej
znów skrzydła nam urosną
autor
bodzia
Dodano: 2017-08-09 17:31:10
Ten wiersz przeczytano 763 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
dziękuje milyeno pozdrawiam serdecznie
Bardzo mi się podoba!
Pozdrawiam :)
dziękuje kochani jestem zaskoczona ze pamiętacie ....
pozdrowienia
Bardzo ładna melancholia...będzie jak dawniej+:)
pozdrawiam serdecznie
Piękny, melancholijny wiersz
Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
bardzo dziękuje za komentarze i odbiór wiersza
serdecznie pozdrawiam wszystkich
Niech rosną skrzydła z nadzieją ...
Pozdrawiam milutko:)
warto grać w zielone jak dawniej ... wtedy nigdy kolor
zielony barwy nie zmienia ...
ładny wiersz daje do myślenia ..
Przepięknie z Miłością :)
bardzo dziękuje za miłe komentarze pełne refleksji...
pozdrawiam serdecznie
To dobrze, że skrzydła znów urosną
fajnie, gdy można cofnąć się do dobrej przeszłości
bodziu,
taki optymizm to rozumiem.
Miłego wieczoru życzę.
Niech rosną skrzydła...Milego
stary związek z nadzieją na nową szansę
Miłość udawana, to żadma miłość...ma krótkie rytmy i
szybko wygasa...pozdrawiam ciepło