ZNÓW JĄ SPOTKAM

Na Starówkę szedłem dzisiaj przyspieszonym krokiem
Bazyliszek, potem Wedel, do piwnicy na kremy
Spotkać pannę młodziuteńką poznaną przed rokiem
I poradzić się co będzie smaczne i co zjemy.

Później ręka w rękę spacer, lecz bardzo powoli
Popatrzymy na Zygmunta i ruchome schody
Potem fiakrem wygodniejszym od weneckiej gondoli
Nad brzeg rzeki by podziwiać naszej Wisły wody.

Znowu dalej do Łazienek na ławkę wśród bzów
Szklanka kawy, porcja lodów, czyste soki-wina
Objetnice wyszeptane...spotkamy się znów
W dzień gdy nowa i radosna Wiosna się zaczyna.

Po całusach i pieszczotach...odeszła. Zostałem
W mej pamięci przeżywałem momenty radosne.
O jej imię i jej adres spytać zapomniałem,
Ale wierzę znów ją spotkam po roku na Wiosnę.

autor

Lev

Dodano: 2009-03-12 01:08:14

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie