znowu

Kolejny raz był tam.
Siedział samotnie smutno patrząc w przestrzeń.
Owinął się niewidzialną warstwą pyłu obojętności.
Lecz w środku duszy płakało serce.


Kolejny raz byłam tam.
Pod drzewem siedziałam pisząc wiersze.
Na zewnątrz spokojna, zamyślona.
Lecz w środku duszy płakało serce.


Następnym razem zmienię miejsce.
Pójdę prosto przed siebie w nieznane.
Po drodzę ujrzę go: samotnie siedzącego,
patrzącego w przestrzeń, z płaczącym sercem.
Z nim już na zawsze zostanę.

autor

mandarin

Dodano: 2005-03-06 20:54:45

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie