Zobojętnieć

Zamroczona sensem słów niewypowiedzianych
błąkam się pomiędzy sensem twych spojrzeń
zagubiona w czasie i przestrzeni

Zamknięto mi ślepo dłonie
bym nie mogła po omacku trafić do celu
w ciemnościach twej duszy

Zabito we mnie ostatnie odruchy czułości
bym nie cierpiała gdy usłyszę
twoje wyznania miłości

Bosymi stopami dotykam twych dłoni
na każdym kroku popychana delikatnie
by wpaść w opary waszej miłości

Celowo wdeptałeś mnie w ziemię
łaskawie nie stawiając nade mną nagrobka
lecz jedynie jej portret w zielonej ramce

Już nie śpię na trawie zroszonej moją rosą
nie oddycham tlenem twoich ust
nie czuję lodu twoich dłoni

Pragnę jedynie ogłuchnąć na twoje słowa
i wasze pocałunki tuż nad ranem
nie czuć braku twych ust na policzkach

Zobojętnieć na cały świat
usunąć ostatnie fragmenty pokaleczonych uczuć
bo całym mym światem jesteś ty...

dla Matahuana ^^

autor

Degoth

Dodano: 2007-12-09 17:32:42

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie